people are inherently selfish

 yes, I am saddened to tell you this, I do not have the right to say this, but yes, I truly believe that we are all selfish innately.

Allow me to please tell you in my own language. 

Yes, oo, ang tao ay makasarili, kapag hindi sila masaya sa iyo, magsisimula na silang magbago, kapag nauubusan na sila ng amor sa iyo, magsisimula na silang itake for granted ka, hindi lamang sa kapwa tao, maging sa pangangalaga ng kalikasan, akala ng tao, sa kanya ang mundo, naturingan nga taong highest form of intelligence, oo tayo na ang pinakamatalino uri ng lalang ng Diyos kung naniniwala ka rito, kung ituring nya itong mundo parang kanya na ito, lahat ng napapailalim dito gusto nitong angkinin sa abot ng makakaya nito, puno ng inggit at pagkukunwari, ang buhay natin tinatrabaho natin para hindi tayo bumalik sa ganitong pag-iisip, dahil mahirap, at effort ang kailangan gawin para manatiling hindi tayo maging makasarili, once na inalis natin ito sa isipan natin nagsisimula na tayong maging makasarili,

napakalaking epekto nito sa buhay ng tao, ang taong makasarili magsisimula itong, mainggit at kaya na nitong kumitil ng buhay ng kapwa nya, makamit lamaang ang pagiging makasarili,

makasarili tayo dahil sariling kasiyahan lamang ang ating nasa isip, sa taong tatamaan pasensya na oo makasiliri ka, wag mo na itanggi na, at sa moment na sabihin mo, baliw ako, baka ako lang ang makasarili, ay patunay na makasirili ka at tunay na mapagpanggap ka, ang taong nageeffort para hindi maging makasiliri ay tatanggapin nya na likas sa tao ang pagiging makasarili, at mag eeffort sya para hindi ito mangyari at tuluyang lamunin sya nito sa buhay nya,

kapag makasarili ka, gusto mo ikaw lang ang masaya, oo, totoo ito, hindi ka makasarili kung masaya ka para sa kapwa mo at nagiging source ng kasiyahan mo ay ang pagiging masaya ng kapwa sa kabila ng iyong kasiyahan, mahirap kasi gusto natin masaya rin tayo, oo hanggang natin lahat masaya tayo, pero paano kung yung iba masaya pero ikaw hindi ka masaya?

di ba, ayaw natin yon, kasi makasarili tayo, nagiging mainggitin na tayo sa moment na makita natin ang ibang tao masaya pero tayo hindi,

malawak ang buhay ng tao, mahirap ipaliwanag, at lalo nang laging meron dahilan ang tao, para makalusot sa katotohanan, na makasarili siya, ang talino nya ginagamit nya para depensahan ang bagay na makakasakit at magsasabi ng totoo nyang kalagayan sa buhay, matigas ang ulo nya.

ang bagay na alam ko lang, walang pag-asa ang buhay na ito, laging failure at defective ang buhay sa ibabaw ng mundo, gaano man kaganda ang mundo ito, nakatadhana itong mahirap dahil sa tao, ang tao ay depektibo, iba iba kaalaman, iba iba uri ng kaugaliaan, kultura, paniniwala, at sa huli babalik pa rin tayo sa kagustuhan na nagpapatunay na ang tao ay makasarili.

negatibo at walang pag-asa ang sulat na ito, dahil ito ang katotohanan sa mundo, madaming alam sabihin ang tao sa kapwa tao nya kasi wala naman itong respeto sa kapwa nito kasi makasarili siya, baliw man ituring kung sabihin mo saknila sa depektibo sila, magagalit at kamumuhian ka nila,

wala yaman sa mundo ang makakapagsabi sa akin na mali ako, kaya man bilhin ng tao ang kapwa tao niya dahil sa kayamanan niya, pero ang pag-iisip ng indibidual ay hindi hindi makokontrol ang kapwa nya, ariin mo na ang mundo ito, dahil iyong na man ang kagustuhan ng tao, pero hindi hindi mapapasa iyo ito, maaari sa buhay mo, pero may katapusan rin ang buhay mo, panigurado, kaya kailangan mo isa isip at isa puso na hindi ikaw nag sagot sa buhay na ito, kasi depektibo ka tao, kung tao ka, dapat alam mo sa sarili mo na depektibo ka makasarili ka. 

dahil tao ako, nakiki-isa at sumasang ayon ako na, alam ko sa sarili ko capable ako gawin ang mga bagay na kinamumuhian ko ginagawa ng kapwa ko, dahil tao ako, at likas sa akin ang gawin ang pagiging makasarili,

piinili ko sabihin ang pagiging makasarili kesa sa pagiging makasalanan at matuwid dahil sa kagustuhan ng tao na pagtakpan ang pagiging makasarili niya, binaluktot at gumawa na siya ng paraan para magset ng salita, kilos at gawa na itinuturing na matuwid, at kung ano ang kasalanan sa kanila, ganon din iba-iba ang tama at mali sa bawat antas ng pag-iisip ng tao, at tama at mali sa kultura, bansa at pag-uugali ng tao,

pero ang hindi nila maitatanggi ang tao, bilang isang indibidual, ay makasarili, napakasimpleng idefine ang salita ito, makasarili, sarili, your own, your mind, you own body, your own thinking, lahat ng bagay na patungkol sa iyo, iyon yon.

kaya na lamang siguro ang pinaka mahalagang utos ni Jesus sa tao, ay mahalin ang Diyos ng buo puso, isip at kaluluwa, at ang pangalang utos at mahalin ang kapwa, dahil napakahirap gawin ito ng tao, dahil makasarili siya,

mali nanaman ako sa kapwa ko, dahil ako ito, nirerepresenta ko ang pagigign makasarili ng isip ko, at hindi naman maaaring maging tama ako, dahil sa freewill natin nagigign makasarili tayo, marami ang sasang-ayon sa paniniwala ko, at marami din naman magsasabi na hindi yan ang kanilang paniniwala at lahat ng sinabi ko ay pansariling isip ko lamang, tama ka nga, kasi makasarili ka, at makasarili ako.walang tunay na pagkaka-isa ang magaganap dito sa mundong ibabaw, ipupusta ko ang buhay ko, at buhay mo, at wala ni isang tao ang namatay at nabuhay muli, para sabihin na mali ako at tama sila, at mali ka at tama ako.

mamatay ka na hindi mo malalaman ang tunay na estado ng buhay na ito, patunay na makasarili ka, at walang kakayahan na malaman kung ano kasagutan sa buhay na ito.

kaya nga siguro it all comes to faith, dahil walang tao, kahit ang pinakamatalino makakapagsabi sa misteryo ng buhay na ito, itataya ko ang buhay ko, kahit ang pinakamayamang tao dito sa mundo ito, sasabihin ko na hindi nya alam ang buhay, hindi sya 100 percent na alam ang buhay, dahil tao lamang siya, at sarili buhay nya lamang ang pinapahalagahan nya, kaya nga sguro wala rin kwenta ang lahat, mawawalan din ng kwenta lahat ng pinaghirapan ng tao sa buhay nya, miserable at walang patutunguhan ang buhay nya,

napapagod, nalulungkot, sumasaya, lumalakas, yumayaman, humihirap, nanakit, sinasaktan, nagmamahal, minamahal, pero never na magiging totoo na mahalin mo ang kapwa mo gaya ng pagmamahal mo sa sarili mo, kasi hindi natin alam kung paano mahalin ang sarili natin, dahil makasarili tayo,

alam natin ang sa ikabuturan ng puso natin ang katotohanan ng salita ng Diyos, na inilimbag na sa lahat ng uri ng paraan, at binaluktot at inakin ng makasariling mga nilalang para masatisfy ang sarili nasa na pagiging makasarili, pero it all comes from the word of God the creator of heaven and earth, this defective world that once been a perfect but made imperfect by the selfishness of a person.

we were once a perfect creation of God and now, I realized that it was too important that we should always look in the begining and the most cause of this selfishness was Satan.

when the the Sin deceit the person in the life of Adan and Eve is the time when the world started to be selfish.

and from then on we strugelled to know what life is truly is, I am not the one to answer this, these things are all my thoughts maybe it is out of my selfishness too, I hope I did not, because at created this thoughts out of my guilt that I am really a selfish creation, nakatatak na ang kasalanan noon ipinangak na mundong ibabaw, but do I really get the word of God, I am saved yes, Jesus died for our sin, SIN, because it is uncountable. 

but, are all saved because Jesus died for our sin, no I thing we are not, that easy? do we deserve that, Jesus died and then we all go to heaven, I am being hard on myself or I am just telling the truth, I think we are not, because we need to receive Jesus into our heart in order for us to stop being selfish and incapable of going to some place great after life, yep, that is, it is not that easy, we have to embrace Jesus in our lives, I am really telling you that , I am not, I am far from this, but maybe I just have the privilege of knowing this.